Yazar
Selma Baş

Ayhan Kırdar, 1956 sonrasında yayımladığı şiirleriyle adından
söz ettiren şairlerden biridir. Şiirsiz bir hayatı düşünemeyen
ve ideal şiiri bulma amacında olan şair, kendine özgü duruş
tarzı ve güzel mısra yaratma yeteneği ile o yıllarda “yeni
kuşak’ın kuvvetli şair”lerinden biri olarak kabul edilir.

Garip, İkinci Yeni, toplumcu gerçekçi şairlerin eser
verdikleri bir dönemde Ayhan Kırdar, bu eğilimlerin
dışında kalarak ve hece şiirinin duyarlılığına
yaslanarak yeni bir söyleyişi yakalamaya çalışır.
Kırdar, kendinden önce var olan geleneği dışlamak,
reddetmek yerine bu anlayışların kendine uyan
yönlerini alıp bundan kendince bir senteze varma
yoluna gider. Bu tutum, onun şiirini hem geleneğin
içinden beslenen bu yönüyle de okura aşina gelen
ama aynı zamanda şairin kendine özgü söyleyişi ile
öncekilerden farklı bir şiir karşısında olunduğunu
duyuran bir görünüme sahip kılar.

Ayhan Kırdar, şiirinde aşırılıklara kaçmayan ve her
şeyi ölçülü kullanmaya çalışan dengenin şairidir.
Şiirlerinde aşk, ölüm, korku, tabiat, yalnızlık, zamanın
akışı, kaçış, günah duygusu, Tanrıyı arayış, savaş,
yoksulluk gibi daha çok karamsar ve bunalımlı konulara
yer veren Kırdar’ın şiiri içinde hep bir umut ışığını
taşıması yönüyle “geceye çizilen güneş” gibidir.

350 Sayfa
ISBN: 978-975-6355-96-1
Tükendi